Początek silników DC:
W momencie uruchamiania silników DC (n = 0) EMF indukuje silnik zerowy, tak że prąd pobierany z nominalnego zasilania napięcia 
Do silnika bocznikowego. Odporność na serię serii zostałaby uwzględniona w mianowniku standardowego silnika. W przypadku dużych silników rezystancja ramy może wynosić 0,01 PU lub mniej; Nawet w przypadku niższych silników KW waha się od 0,0625 do 0,125.
Zatem na początek pełnego napięcia silników CC prąd zbrojenia może być kilka razy (około 100 razy dla dużych silników) wartość nominalna.
Z kilku powodów wymienionych poniżej takiego ważnego prądu nie można dopuścić do krążenia w silniku nawet przez krótki okres startowy.
- Spowodowałoby to nietolerancyjnie ciężką iskrę do szczotek, które mogłyby zniszczyć przełącznik i guz.
- Nagły rozwój dużej pary powoduje szok mechaniczny na drzewie, zmniejszając jego długość życia.
- Taki ciężki prąd nie można zasadniczo pozwolić na wyciąganie ze źródła zasilania.
Z wyżej wymienionych powodów wszystkie silniki, z wyjątkiem małych ułamkowych silników KW, należy uruchomić od zewnętrznego oporu zawartego w obwodzie zbrojenia, aby ograniczyć prąd początkowy do bezpiecznych wartości. Na przykład gdy zmienne napięcie CC
W schemacie kontroli prędkości Ward-Leonard można to wykorzystać do uruchomienia silnika i nie byłoby konieczne żaden opór start-up.
Należy wymienić punkt na korzyść bezpośredniego startu. Ponieważ moment obrotowy silnika z bezpośrednim rozrusznikiem jest znacznie wyższy, silnik zaczyna się znacznie szybciej. W konsekwencji wejście Joule przez uruchamianie jest znacznie niższe niż wraz z początkiem oporu. Byłoby to przydatne w powtarzanym starcie – oszczędzaj energię i spowodowałby mniejszy wzrost temperatury.
Maksymalny autoryzowany prąd rozpoczęcia to nie więcej niż 1,5 do 2,0 razy większa niż wartość nominalna. Wartości te są bezpieczne, a jednocześnie umożliwiają jednocześnie wysoki moment rozruchowy w celu szybkiego przyspieszenia silnika. Gdy do kontroli prędkości dostępny jest zmienne zasilacz napięcia, uruchomienie nie jest wcale problemem.
Na początku silnika bocznikowego pole bocznikowe musi być na pierwszym miejscu, aby regularny prąd pola był już ustanowiony, zanim rama z oporem początkowym w obwodzie jest aktywowana w celu zasilania.
Rzeczywiście, pole bocznikowe ma wysoką indukcyjność, a prąd przez niego (i przepływ maszyny) jest konstruowany powoli, co prowadzi do niskiego momentu rozpoczęcia momentu początkowego w początkowym czasie przemijającego bocznika, jeśli pole i rama są aktywowane jednocześnie w celu zapewnienia.
Ponadto cała odporność regulatora w obwodzie bounkowym musi być w pełni wycięta, aby uzyskać prąd wysokiego pola, a zatem wysoki moment obrotowy.
Początek oporu silników DC jest ułożony w etapach i jest stopniowo wycinany, gdy silnik przyspiesza w celu utrzymania wysokiego średniego momentu obrotowego podczas uruchamiania.
Schemat połączenia ręcznego startera przedniej płytki silnika CC jest zilustrowane na rysunku 7.50. Uchwyt początkowy jest wskazany w pozycji w pozycji – opór początkowy jest wycięty, który jest zawarty w obwodzie polowym.
Dwa urządzenia ochronne w starteru silnika CC:
- NVC (bez cewki Volt): W przypadku awarii prądu pola (z powodu przypadkowego lub w inny sposób otwartego obwodu) cewka niniejsza uwalnia uchwyt (elektromanneti-callly), który sięga pozycji dezaktywowanej pod działaniem wiosennym.
- OL (nad obciążeniem) Wyzwolenie: kontakt tego przekaźnika w prądu zbrojenia powyżej określonej wartości (na obciążeniu / zwarciu) końców NVC, co czyni uchwyt ponownie w pozycji.
Praktyka Modem jest użycie automatycznego typu przycisku ciągu w branżach.
Automatyczne rozruszniki spełniają głównie te same funkcje, co podręcznik z przekaźnikami elektromagnetycznymi, które odcinki zwarciowe solidnych sekcji oporności początkowej metalu albo w określonej sekwencji czasowej lub gdy prąd zbrojenia spadł do wartości ustalonej.
Takie układ jest zilustrowany na rysunku 7.51. Większość automatycznych startujących zawiera dodatkowe funkcje kontroli i bezpieczeństwa.
Obliczanie startera silnika CC Shunt:
Na rysunku 7.51 widzimy, że moment, w którym starter jest przenoszony do kołka 1 lub stycznika CM, prąd w obwodzie osiąga wartość i1, oznaczoną jako górna granica prądu, podana przez 
Następnie bieżąca wartość maleje, gdy silnik przyspiesza, a jego wstecz wzrasta, jak pokazano na rysunku 7.52. Prąd jest upoważniony do zmniejszenia do i2, dolnego limitu prądu, podanego przez 
gdzie EA (N1) jest tylnym EMF z prędkością N1 osiągniętą przez silnik. W tej chwili rozrusznik jest przenoszony do kołka 2 lub stycznik C1 jest zamknięty. Prąd natychmiast wzrasta do i1, jak pokazano na rysunku 7.47 i spełnia związek
Równania. (7.63) AD (7.64),
Przez indukcję, dla startowego k -Stud ((k – 1) oporu zewnętrznego),
Wynika to natychmiast z równania. (7.66) To
Na rysunku 7.51 jest oczywiste, że 
Rysunek 7.52 pokazuje układ prądu wzmacniającego i prędkości w funkcji czasu, ponieważ opór na rozrusznik jest wycinany przez etapy. Podczas czasu oczekiwania na każdym etapie prąd spada, a prędkość wzrasta wykładniczo w zależności od jednego dominującego dominującego.
To jest powód, dla którego czas oczekiwania na każdym etapie stopniowo zmniejsza się tak łatwo pokazuje rysunek 7.52.
Po wybraniu przez projektanta górnych i dolnych granic prądów wzmacniających podczas rozpoczęcia kadry startowej mogą odbywać się na następujących wierszach:
- Równania. (7.62) Oblicz R1.
- Równania. (7.69) Oblicz liczbę kroków k Wybierz najbliższą pełną wartość.
- Oblicz rezystory R1, R2… z równania. (7.66). Z nich można znaleźć wartości odporności różnych sekcji uruchamiania silników prądowych.
Czasami podano liczbę sekcji oprócz górnego limitu prądu. Problem ten można traktować przez nieco inną manipulację od równania (7.62) do (7.69).